Alhamdulillah, selesai menghabiskan juadah berbuka yang ala kadar. Berbuka di rumah Puan U mmg seronok, sekaligus menemani beliau yg sedang mengalami masalah kesihatan berkaitan kandungannya itu. kami doa moga selamat la sume, jaga diri molek, makan biar cukup, jgn ikut keperluan sdiri tp ikut keperluan baby [byk plop nasihat..cm nenek je..].
Dh lama dh, x meluangkan masa di sini. sgt sibuk n sampai rindu plak kt blog ni [wlopn xde pape yg spesel]. start dr habis exam, mase tu start la keje bertimbun, x smpt da nk godek2 blog ni. pastu kawan2 balik mesia. pastu program itu. pastu program ini. pastu. pastu. n pastu... xde posting ape2 yg sy bt.
[29-06-2010] Mula2 skali antara kawan2 ni, Syu n Atiyyah yg balik dlu. saya da sah2 x smpt tlg kemaskan barang dia. mlm dia bertolak tu adlh hari terakhir exam sy n kwn2 2 syariah. terkejar2 jgk nk tlg tu. menyiapkan sepantas mgkn [walaupun sy ni mmg x pantas mane]. g mator, balik mator, lgsg pengsan. stret dr siang td, mgunakan spenuhnya tenaga mental & tenaga fizikal.
Slps keberangkatan mereka, tiada lg menu2 spesel n jamuan makan ramai2 geng2 ni. teringat-ingat plak, smpai selipar kuning beliau di depan pintu rumah sy letak blkg rak kt hujung skali. hu2~
[07-07-2010] Tengku g Qatar. xde da kwn dlm umah ni. xde da kwn2 separas dgnku ini. sgt sunyi sepi. hu~ sblm beliau berangkat lgsg x tlg kemaskan barang, sbb rasa sedih. seolah-olah merelakan dia pergi. sy minta maaf, x sgup nk kemaskan brg2 sume tu. sy x nk org tgl sy.
Sy kemudian terima pengganti tengku, Kak Diah kate nk tmpg umah sy. Kak Diah nk balik mesia, klau blh nk btolak dr kaherah utk ke mator, lg jimat klau nk dbndgkn dr iskandariah. betullah pepatah "patah tumbuh hilang berganti".
[09-07-2010] Penerbangan Kak Diah malam jgk, sama dgn Syu n Atiyyah hr tu. Alhamdulillah brg2 sume lepas, cuma dua kwnny yg balik skali tpaksa cancel seat sbb lmbt sgt check in. mujur Kak Diah slmt. hu~
Lepas Kak Diah pegi, Idah tido umah saya. katanya nk duk sini sbb takut duk umah sorg2 lps teman sebiliknya bertolak ke haramain. Alhamdulillah, sepiku tdk panjang.
[13-07-2010] Pastu, Idah n Aisyah pulang ke Malaysia. ni pn sy x smpat tlg. Idah berpengurusan cekap, mmg xde org tolong la sbb awal2 da siap sblm lg. Aisyah plak last2 menet masih menanti brg2 dr saudaranya yg belum masuk list nk bwk balik. sy pn minta maaf, sikit je sy dpt tlg. bila Idah pulang, sy jd kesepian.
Ke sana ke mari, selesaikan tgjwb itu selesaikan tgjwb ini, shingga tiada masa bsama Idah. pg keluar, maghrib baru balik. maaf, sy tiada pilihan. sy cuma harap awk gmbira je duk umah sy wlpn sy x dpt temani awk di rumah waktu siang.
Sy fikir sy sdh sdiri bila Idah pulang, ternyata sepi itu Allah ganti. Huda yg bru turun dr iskandariah mengambil alih tmpt Idah. sy n huda sejalan, klau sy sibuk dia pasti sibuk bersama sy [sehati sejiwa la katakan..huk2~]. so,xde istilah ditinggalkan ke or ape2 di sini.
Karnival DAMAI berlangsung dgn penuh meriah. kami [cuma yg tgl : ain, nana, huda n saya] da bt gerai jualan hewi mcm gerai geng kami plak. dh tu, ni je tgl. yg lain da terbang~
[19-07-2010] Dua lg shbt ingin beransur pulang mlm tersebut, brsama kakak maahad 3 org. kesibukan DAMAI x sptutnya djadikan alasan. lgsg x smpt jenguk2 mereka n tlg kemas sket2 brg mereka. sgt sedih. sume kwn2 sy wt gitu. huk2~ mujur dpt izin kak na utk hantar shbt2 ni ke mator.
Rasa ditinggalkan lg pahit dr meninggalkan. masa ni, batch kami [batch '08] semua da balik Malaysia, cuma tinggal berdua dgn Huda je. terasa sgt masa ni, sbb mereka balik 5 org, lengang terus asrama [seolah-olah].
Karnival Kenangan anjuran PMRAM pula menyusul. sibuknya bkn kepalang. tiket penerbangan huda masih lg samar2 n dia plak dgn syoknya join hewi kt bazar tanpa hiraukan tiket itu.
[03-08-2010] Dgn kecelaruan kesepahan kebolokkan, akhirnnya tibalah waktu terbang huda. sekali lg menyalahkan diri dek kesibukan program PMRAM yg masih blm berakhir. sy tlg agkt beg je, lain2 x smpt.
huda da pergi, mujur sblm huda pergi tgku balik dr bercuti di qatar smlm. sy tdk sndirian. sepi itu sntiasa diganti kehadiran seorang teman.
Ada hari tu, sblm peperiksaan tamat, sy selalu membilang hari2 yg sy akan ditinggalkan kesorgn. sy kate pd mereka yg sy akan bt diari 12 hari, menyatakan betapa sunyinya diri spnjg tmpoh bersendirian tanpa seorg pn shbt di Mesir ini. namun, perancangan Allah lg hebat, sy lgsg tdk pny masa utk mencoret di sini. tiada tulisan di blog, tiada diari 12 hari.
Hari demi hari betul2 mematangkan diri dek kesibukan yg pnjg rentetan cuti baru2 ini. byk yg sy bljr & pglm yg diperoleh. Alhamdulillah, terima kasih Allah krn masih beri ruang. namun, kelemahan diri ini buat sy rasa semakin dihimpit perasaan bersalah. mana tidaknya, kepulangan sahabat2 sy x smpt hulurkan bantuan. muncul2 bila dh ready nk g mator. yg plg menyentuh hati, bila sy lihat nama2 di kotak2 smua shbt yg ingin pulang. lgsg sy x thu, sehinggalah sy ternampaknya di mator. alamat kaherah ditulis atas nama sy. ah, teruknya! sampai tahap tu ketidakcaknaan.
Tersentuh hati, sayu, teringat balik waktu2 yg x smpt nk bg pertolongan dan khidmat sblm mereka semua pulang. Allah~ sgt berat. jd serba salah. sy sptutny lbh efisien dlm pengursan masa. maafkan kelemahan ini. mengenang kisah smlm mmg pahit. so, sy offer diri, kalau shbt2 nk mntk tolong apa2 yg sy blh tlg [taqdim syu'bah, kasyfu natijah dll], silalah mesej. sy sedia berkhidmat, menebus kelemahan semalam. bkn hny krn kslhn, tp krn tulusnya sebuah ikatan persahabatan.
Kukirimkan salam ramadhan di angin lalu bt sahabat2ku sekalian. moga tenang dlm ibadah mencari mlm yg dijanjikan Tuhan, mlm yg lbh baik dr seribu bulan.
Saya sayang kalian krn Allah~~
Dh lama dh, x meluangkan masa di sini. sgt sibuk n sampai rindu plak kt blog ni [wlopn xde pape yg spesel]. start dr habis exam, mase tu start la keje bertimbun, x smpt da nk godek2 blog ni. pastu kawan2 balik mesia. pastu program itu. pastu program ini. pastu. pastu. n pastu... xde posting ape2 yg sy bt.
[29-06-2010] Mula2 skali antara kawan2 ni, Syu n Atiyyah yg balik dlu. saya da sah2 x smpt tlg kemaskan barang dia. mlm dia bertolak tu adlh hari terakhir exam sy n kwn2 2 syariah. terkejar2 jgk nk tlg tu. menyiapkan sepantas mgkn [walaupun sy ni mmg x pantas mane]. g mator, balik mator, lgsg pengsan. stret dr siang td, mgunakan spenuhnya tenaga mental & tenaga fizikal.
Slps keberangkatan mereka, tiada lg menu2 spesel n jamuan makan ramai2 geng2 ni. teringat-ingat plak, smpai selipar kuning beliau di depan pintu rumah sy letak blkg rak kt hujung skali. hu2~
[07-07-2010] Tengku g Qatar. xde da kwn dlm umah ni. xde da kwn2 separas dgnku ini. sgt sunyi sepi. hu~ sblm beliau berangkat lgsg x tlg kemaskan barang, sbb rasa sedih. seolah-olah merelakan dia pergi. sy minta maaf, x sgup nk kemaskan brg2 sume tu. sy x nk org tgl sy.
Sy kemudian terima pengganti tengku, Kak Diah kate nk tmpg umah sy. Kak Diah nk balik mesia, klau blh nk btolak dr kaherah utk ke mator, lg jimat klau nk dbndgkn dr iskandariah. betullah pepatah "patah tumbuh hilang berganti".
[09-07-2010] Penerbangan Kak Diah malam jgk, sama dgn Syu n Atiyyah hr tu. Alhamdulillah brg2 sume lepas, cuma dua kwnny yg balik skali tpaksa cancel seat sbb lmbt sgt check in. mujur Kak Diah slmt. hu~
Lepas Kak Diah pegi, Idah tido umah saya. katanya nk duk sini sbb takut duk umah sorg2 lps teman sebiliknya bertolak ke haramain. Alhamdulillah, sepiku tdk panjang.
[13-07-2010] Pastu, Idah n Aisyah pulang ke Malaysia. ni pn sy x smpat tlg. Idah berpengurusan cekap, mmg xde org tolong la sbb awal2 da siap sblm lg. Aisyah plak last2 menet masih menanti brg2 dr saudaranya yg belum masuk list nk bwk balik. sy pn minta maaf, sikit je sy dpt tlg. bila Idah pulang, sy jd kesepian.
Ke sana ke mari, selesaikan tgjwb itu selesaikan tgjwb ini, shingga tiada masa bsama Idah. pg keluar, maghrib baru balik. maaf, sy tiada pilihan. sy cuma harap awk gmbira je duk umah sy wlpn sy x dpt temani awk di rumah waktu siang.
Sy fikir sy sdh sdiri bila Idah pulang, ternyata sepi itu Allah ganti. Huda yg bru turun dr iskandariah mengambil alih tmpt Idah. sy n huda sejalan, klau sy sibuk dia pasti sibuk bersama sy [sehati sejiwa la katakan..huk2~]. so,xde istilah ditinggalkan ke or ape2 di sini.
Karnival DAMAI berlangsung dgn penuh meriah. kami [cuma yg tgl : ain, nana, huda n saya] da bt gerai jualan hewi mcm gerai geng kami plak. dh tu, ni je tgl. yg lain da terbang~
[19-07-2010] Dua lg shbt ingin beransur pulang mlm tersebut, brsama kakak maahad 3 org. kesibukan DAMAI x sptutnya djadikan alasan. lgsg x smpt jenguk2 mereka n tlg kemas sket2 brg mereka. sgt sedih. sume kwn2 sy wt gitu. huk2~ mujur dpt izin kak na utk hantar shbt2 ni ke mator.
Rasa ditinggalkan lg pahit dr meninggalkan. masa ni, batch kami [batch '08] semua da balik Malaysia, cuma tinggal berdua dgn Huda je. terasa sgt masa ni, sbb mereka balik 5 org, lengang terus asrama [seolah-olah].
Karnival Kenangan anjuran PMRAM pula menyusul. sibuknya bkn kepalang. tiket penerbangan huda masih lg samar2 n dia plak dgn syoknya join hewi kt bazar tanpa hiraukan tiket itu.
[03-08-2010] Dgn kecelaruan kesepahan kebolokkan, akhirnnya tibalah waktu terbang huda. sekali lg menyalahkan diri dek kesibukan program PMRAM yg masih blm berakhir. sy tlg agkt beg je, lain2 x smpt.
huda da pergi, mujur sblm huda pergi tgku balik dr bercuti di qatar smlm. sy tdk sndirian. sepi itu sntiasa diganti kehadiran seorang teman.
Ada hari tu, sblm peperiksaan tamat, sy selalu membilang hari2 yg sy akan ditinggalkan kesorgn. sy kate pd mereka yg sy akan bt diari 12 hari, menyatakan betapa sunyinya diri spnjg tmpoh bersendirian tanpa seorg pn shbt di Mesir ini. namun, perancangan Allah lg hebat, sy lgsg tdk pny masa utk mencoret di sini. tiada tulisan di blog, tiada diari 12 hari.
Hari demi hari betul2 mematangkan diri dek kesibukan yg pnjg rentetan cuti baru2 ini. byk yg sy bljr & pglm yg diperoleh. Alhamdulillah, terima kasih Allah krn masih beri ruang. namun, kelemahan diri ini buat sy rasa semakin dihimpit perasaan bersalah. mana tidaknya, kepulangan sahabat2 sy x smpt hulurkan bantuan. muncul2 bila dh ready nk g mator. yg plg menyentuh hati, bila sy lihat nama2 di kotak2 smua shbt yg ingin pulang. lgsg sy x thu, sehinggalah sy ternampaknya di mator. alamat kaherah ditulis atas nama sy. ah, teruknya! sampai tahap tu ketidakcaknaan.
Tersentuh hati, sayu, teringat balik waktu2 yg x smpt nk bg pertolongan dan khidmat sblm mereka semua pulang. Allah~ sgt berat. jd serba salah. sy sptutny lbh efisien dlm pengursan masa. maafkan kelemahan ini. mengenang kisah smlm mmg pahit. so, sy offer diri, kalau shbt2 nk mntk tolong apa2 yg sy blh tlg [taqdim syu'bah, kasyfu natijah dll], silalah mesej. sy sedia berkhidmat, menebus kelemahan semalam. bkn hny krn kslhn, tp krn tulusnya sebuah ikatan persahabatan.
~ Atiyyah ~ Syu ~ Idah ~Aisyah ~ Ain ~ Nana ~ Huda ~ K.Zira ~ K.Ha ~ K.Sanah ~
Kukirimkan salam ramadhan di angin lalu bt sahabat2ku sekalian. moga tenang dlm ibadah mencari mlm yg dijanjikan Tuhan, mlm yg lbh baik dr seribu bulan.
Saya sayang kalian krn Allah~~
Posted by
