Saya minta maaf la pd kawan2 kat mesia (yg biasa ikuti perkembangan blog yg x berkembang ni) sbb x story kt korg pasal satu benda. bukan x nk share tp atas permintaan shbt supaya perkara ni x heboh. maaf sgt2.
mata dipejam. lena. telefon berbunyi. sahabat selangor call.
terkejut saya melihatkan kawan yang bertiga keluar ke abbas hanya pulang kesorgn. Ya Allah...apa dh jadi??
lidah rase kelu. baru je pesan jalan molek td. saya mengucap banyak2 dan doa harap2 xde pape. dh la mak ayah jauh.
call balik kawan selangor. mangsa tu adalah kawan sekelas sendiri. terkejut dia, tak sangka katanya. saya pun masih terkejut, berwudhuk dan solat asar berjemaah di musolla. kemudian tazkirah oleh ustaz, kalam terakhir ade disebut "YDP mari dh," [eh, mcm mne dia boleh selit ayat ni dlm tazkirah dia...huhu...]. saya n sorg sahabat yg merupakan saksi kejadian tu naik atas utk tengok keadaan mangsa pas balik dr hospital.
saya x buat apa pun, just panaskan susu dan bantu awak makan saje. x payah ucap terima kasih pn. saya ikhlas. hari ni orang lain susah, mane tahu esok lusa kita pulak. kita tolong org kali ni, lain kali org tolong kita pulak. ye, walaupun kita jauh dr mak ayah, tp ukhuwah kita dengan org sekeliling tu lah yang membantu kita.
inyaallah bikhair. ma'assalamah~
17 ogos 2009 - 3.00 p.m.
"rase cam nk cari barang je sket kt pasaraya,"
"jom kite g abbas,"
"ha, jom3. bosan duk umah,"
"meh la g skali. jom! " ye ye je ajak saya skali.
"malas r. panas kt luar tu. pening pale kang,"
mereka plan nk g dua pasaraya. tp saya larang. sbb saya pn nk join diorg ke pasaraya satu lagi tu, tp bukan hr ni, esok ke ok gk. mereka pn setuju. bersiap2 utk pergi dan terus keluar. sempat saya pesan,
"jalan molek....."
"rase cam nk cari barang je sket kt pasaraya,"
"jom kite g abbas,"
"ha, jom3. bosan duk umah,"
"meh la g skali. jom! " ye ye je ajak saya skali.
"malas r. panas kt luar tu. pening pale kang,"
mereka plan nk g dua pasaraya. tp saya larang. sbb saya pn nk join diorg ke pasaraya satu lagi tu, tp bukan hr ni, esok ke ok gk. mereka pn setuju. bersiap2 utk pergi dan terus keluar. sempat saya pesan,
"jalan molek....."
mata dipejam. lena. telefon berbunyi. sahabat selangor call.
"dgr kate akhowat tganu kemalangan,"
"hah, x dengar pape pn, nanti saya tanyakan yang lain,"
"hah, x dengar pape pn, nanti saya tanyakan yang lain,"
terkejut saya melihatkan kawan yang bertiga keluar ke abbas hanya pulang kesorgn. Ya Allah...apa dh jadi??
"aku dengar bunyi 'bum' kene langgar. nampak dia tertiarap atas jalan. terus heret ke tepi takut jadi mende lain lagi. sorg lg tergolek. aku yang paling hujung, lgpun aku sempat nampak kereta tu potong bas,"
lidah rase kelu. baru je pesan jalan molek td. saya mengucap banyak2 dan doa harap2 xde pape. dh la mak ayah jauh.
"mereka kt hospital la skrg?"
"ye, g dengan YDP n roisah"
"ye, g dengan YDP n roisah"
call balik kawan selangor. mangsa tu adalah kawan sekelas sendiri. terkejut dia, tak sangka katanya. saya pun masih terkejut, berwudhuk dan solat asar berjemaah di musolla. kemudian tazkirah oleh ustaz, kalam terakhir ade disebut "YDP mari dh," [eh, mcm mne dia boleh selit ayat ni dlm tazkirah dia...huhu...]. saya n sorg sahabat yg merupakan saksi kejadian tu naik atas utk tengok keadaan mangsa pas balik dr hospital.
saya x buat apa pun, just panaskan susu dan bantu awak makan saje. x payah ucap terima kasih pn. saya ikhlas. hari ni orang lain susah, mane tahu esok lusa kita pulak. kita tolong org kali ni, lain kali org tolong kita pulak. ye, walaupun kita jauh dr mak ayah, tp ukhuwah kita dengan org sekeliling tu lah yang membantu kita.
inyaallah bikhair. ma'assalamah~
Posted by
0 comments:
Catat Ulasan